Wścieklizna na Lubelszczyźnie. Obowiązkowe szczepienia zwierząt i mandaty za ich brak

Od początku roku w regionie stwierdzono wściekliznę u czterech lisów, trzech kotów i jednej kuny. W 2023 roku łącznie potwierdzono 36 przypadków, nie tylko wśród lisów, ale też jenotów, kotów, psów, a nawet saren i krów.

W związku z zagrożeniem, w sześciu powiatach woj. lubelskiego – biłgorajskim, hrubieszowskim, krasnostawskim, tomaszowskim, zamojskim, chełmskim oraz w miastach Chełm i Zamość – obowiązują szczepienia kotów przeciwko wściekliźnie. Obowiązek ten dotyczy zwierząt powyżej trzeciego miesiąca życia.

Eksperci przypominają, że szczepienia profilaktyczne są jedyną skuteczną metodą zapobiegania wściekliźnie. Dotyczy to nie tylko psów (dla których szczepienia są obowiązkowe w całym kraju), ale również kotów, koni i bydła. Za brak szczepienia psa grozi mandat do 500 zł.

Inspekcja weterynaryjna regularnie prowadzi akcje szczepienia dziko żyjących lisów. W marcu br. zrzucono z samolotów ponad 730 tys. dawek szczepionki. Kolejne dwie akcje planowane są na lato i jesień.

Specjaliści podejrzewają, że ponowny wzrost przypadków może mieć związek z ograniczeniem akcji szczepień w Ukrainie, gdzie trwa wojna. Migrujące chore zwierzęta mogą przyczyniać się do szerzenia choroby w Polsce.

Objawy wścieklizny u zwierząt mogą być bardzo różnorodne, ale zawsze wskazują na poważne zaburzenia funkcjonowania układu nerwowego. Wścieklizna to śmiertelna choroba wirusowa, która atakuje ośrodkowy układ nerwowy i może przebiegać w dwóch postaciach: szałowej oraz porażennej.

Do typowych symptomów należą zmiany zachowania – dzikie zwierzęta mogą niespodziewanie stać się ufne wobec ludzi, natomiast udomowione, łagodne zwierzęta mogą nagle wykazywać agresję.

Charakterystyczna jest też nieuzasadniona wrogość i ataki na ludzi, inne zwierzęta lub przedmioty. Zainfekowane zwierzęta często nadmiernie się ślinią – dochodzi do tzw. pienienia się pyska.

Występują trudności w przełykaniu, nietypowe dźwięki – np. zmienione szczekanie czy miauczenie, a także zachowania takie jak połykanie niejadalnych przedmiotów. W zaawansowanym stadium pojawia się paraliż tylnej części ciała, który niemal zawsze prowadzi do śmierci.