Dehumanizacja i hipokryzja. Tak dziś wygląda ohydna doktryna PiS

Dehumanizacja oponentów to genetyczna cecha działaczy PiS. Przykładem tego jest sposób, w jaki politycy partii Kaczyńskiego w Polsce traktują swoich przeciwników. Grzegorz Jakubowski przyjrzał się, jak mechanizmy dehumanizacji i hipokryzji są wykorzystywane przez Prawo i Sprawiedliwość (PiS) oraz ich przedstawicieli, aby kształtować narrację publiczną.

Dehumanizacja to proces, w którym osoby lub grupy są pozbawiane cech ludzkich i traktowane jak obiekty, a nie jak ludzie. To nie tylko utrudnia empatię, ale także usprawiedliwia agresję i nienawiść wobec nich.

Polityka PiS w ostatnich latach pokazuje, jak skutecznie można wykorzystać ten mechanizm. Przykładem jest sposób, w jaki Jerzy Stuhr, znany aktor i reżyser, był traktowany przez przedstawicieli obozu rządzącego.

W 2021 roku, kiedy Stuhr walczył z poważnymi problemami zdrowotnymi, takimi jak nowotwór krtani, udar mózgu i zawały serca, jego trudna sytuacja została użyta w kontekście politycznym. Zamiast skupiać się na wyrażeniu współczucia, niektórzy politycy PiS zdecydowali się na atak personalny.

Hipokryzja w polityce polega na publicznym wygłaszaniu pewnych zasad i wartości, które są ignorowane w praktyce. Działania przedstawicieli PiS wobec Jerzego Stuhra są doskonałym przykładem tego zjawiska.

Grzegorz Jakubowski przypomniał, jak w 2020 roku, Zbigniew Ziobro, ówczesny Minister Sprawiedliwości, wypowiedział się o Stuhrze w sposób, który można określić jako pełen pogardy i lekceważenia. Określenie „esencja polskich pseudoelit” w kontekście Stuhra jest przykładem dehumanizacji, gdzie osobiste problemy zdrowotne artysty zostały wykorzystane do budowania narracji o elitach i ich „wyjątkowości”.

Jednakże, kiedy Stuhr zmarł, komentarze takie jak te wypowiedziane przez Jakiego Patryka, który starał się podkreślić emocjonalne reakcje Ziobry, pokazują hipokryzję i manipulację. W ten sposób politycy próbują zarówno zdyskredytować swoich przeciwników, jak i zbudować obraz współczucia, który w rzeczywistości nie ma wiele wspólnego z ich wcześniejszymi działaniami.

Media, a zwłaszcza te związane z obozem rządzącym, odgrywają kluczową rolę w rozpowszechnianiu i utrwalaniu narracji dehumanizacyjnej. Artykuły i komentarze, takie jak te publikowane przez Super Express, pokazują, jak informacje są manipulowane, aby wzmocnić określony przekaz polityczny.

Wykorzystywanie osobistych tragedii w celu osiągnięcia politycznych celów jest nie tylko etycznie wątpliwe, ale także szkodliwe dla społeczeństwa, które powinno dążyć do współczucia i zrozumienia, a nie do wzajemnego atakowania się i podsycania konfliktów.