Koniec Trzeciej Drogi. Polska 2050 wybiera niezależność i nowe otwarcie

18/06/2025 09:46

Rozpad koalicji Trzeciej Drogi stał się faktem. Polska 2050, formacja współtworzona przez Szymona Hołownię, ogłosiła rozstanie z Polskim Stronnictwem Ludowym. Choć decyzja ta była spodziewana, oficjalne oświadczenia liderów rzucają światło na przyczyny i dalsze plany ugrupowania.

Zdjęcie poglądowe. Na zdjęciu Szymon Hołownia, Dariusz Motyka i Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz

Minister funduszy i polityki regionalnej Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz, reprezentująca Polskę 2050, w swoim oświadczeniu na platformie X jasno nakreśliła nowy kierunek partii.

Jak podkreśliła, ugrupowanie zamierza działać bez dopłat do kredytów, ale stawia na rozwój społecznego budownictwa. Rezygnuje z partyjnych mediów publicznych, skupiając się na profesjonalnym zarządzaniu spółkami Skarbu Państwa.

Hołownia: Czas na nowe rozdanie

Szymon Hołownia, lider Polski 2050, potwierdził rozstanie z PSL i zakończenie projektu Trzeciej Drogi. Jak zaznaczył, porozumienie między partiami miało obejmować cztery serie wyborów. Zakończenie współpracy określił jako wynik wzajemnego zrozumienia i lojalności.

Z kolei PSL dystansuje się od jednoznacznych deklaracji. Rzecznik prasowy ugrupowania Miłosz Motyka zaznaczył, że nie podjęto formalnej uchwały o zakończeniu współpracy. Jednak wewnętrzna dyskusja wskazuje, że PSL rozważa samodzielny start w kolejnych wyborach.

Nowe cele: Mieszkania, media, cyfrowe bezpieczeństwo

Polska 2050 zapowiada, że zamierza skupić się na konkretnych działaniach legislacyjnych: poprawie dostępności mieszkań, reformie mediów publicznych oraz zwiększeniu bezpieczeństwa dzieci w przestrzeni cyfrowej. Te kwestie mają stanowić fundament programowy na nadchodzące miesiące i wybory.

Zobacz także:

Wewnętrzne napięcia w Polsce 2050. Romowicz krytykuje minister Hennig-Kloskę po porażce Hołowni

Choć projekt Trzeciej Drogi formalnie dobiegł końca, jego uczestnicy rozstają się bez wzajemnych oskarżeń. Polska 2050 kieruje się teraz ku samodzielnej przyszłości, deklarując „polityczną radość” i chęć odważnego rozwoju na pokolenia, nie tylko na jedną kadencję.